Achter de voordeur van Maaike Zijlstra

Achter de voordeur van Maaike Zijlstra – ‘Zo kunnen we veel meer spullen recyclen’

Huizen met een dak vol zonnepanelen, weelderige tuinen vol met bijen en insecten, warmtepompen en kangoeroewoningen: je kan ontzettend veel doen om jouw leven mooier en duurzamer te maken. Maar waar begin je? Maaike Zijlstra zet haar voordeur virtueel voor je open. Zij weet alles van het scheiden van afval. Lees haar verhaal hieronder en laat je inspireren!

Het milieu een handje helpen kan op verschillende manieren. Een daarvan is scherp zijn op het scheiden van afval. Maaike weet daar alles van. ,,Als iedereen denkt, ‘het is mij wel best’, dan wordt het nooit wat.” In haar woning in Hoogeveen komen de soorten afval consequent in de afvalbak die daarvoor bedoeld is. Ook als het om een product gaat van verschillende soorten materiaal. ,,Achterop de verpakking staat vaak hoe je het kan strippen. Zo komt het plastic bijvoorbeeld niet in de verkeerde prullenbak terecht.”

‘Het is idioot hoe vaak er bij verpakking plastic aan te pas komt’

In de supermarkt en andere winkels valt het haar op hoeveel plastic er gebruikt wordt voor het verpakken van producten. ,,Het is idioot hoe vaak er plastic aan te pas komt. Denk aan een komkommer. Die kun je prima zonder verkopen. Of een sixpack tandpasta. Meerdere lagen plastic komen er aan te pas. Zulke spullen koop ik dus niet.”

[Tekst gaat verder na afbeelding]

Maaike let er goed op dat haar kinderen ook bijdragen aan het scheiden van afval. ,,Als zij een bananenschil in de restbak gooien, vraag ik ze om die eruit te halen en in de gft-bak te doen”, zegt ze. ,,Ja, ze vinden me soms een zeur daardoor, maar dat is dan maar even zo. Door hier om te denken kun je veel meer spullen recyclen. Als iedereen denkt, ‘het is mij wel best’, dan wordt het natuurlijk nooit wat.”

De Hoogeveenster zegt dit van huis uit te hebben meegekregen. ,,Zo komt het toch in je systeem. Na een tijd werd het ook een sport om het plastic zo lang mogelijk niet bij de weg te zetten. Als ik een beetje mijn best doe, moet zes weken wel lukken.”